មានទស្សន:របស់អ្នកប្រាជ្ជជាច្រើនលើកឡើងថាខ្មែរមានដើមកំណើតមកពីឥណ្ឌា តើខ្មែរមានដើមកំណើតមកពីឥណ្ឌាពិតមែនដែរឬទេ?
ថ្ងៃនេះផងដែរផេកយើងខ្ញុំសូមធ្វើការបកស្រាយនូវរាល់ចម្ងល់របស់ហ្វេនទាំងអស់គ្នា តាមរយះទស្សន:របស់លោក ប៉ែរណាត ហ្វីលីព គ្រោស្លីយេ និង ម៉ារសែល តាឡាបុត លោកទាំងពីរបានលើកឡើងថា ជនជាតិខ្មែរមានដើមកំណើតមកពីជាតិពិសេសមួយស្ថិតនៅក្នុងអំបូរខ្មែរ-មនហើយបានកើតឡើងនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះតែម្ដង។
តាមការយល់ឃើញរបស់លោកទាំងពីរថា ពូជសាសន៍អម្បូរខ្មែរ-មន កើតពីការផ្សំកាត់រវាងពូជ មេឡាណេស៊ីយាង និង ឥណ្ឌូណេស៊ីយាង ហើយបានរស់នៅលើទឹកដីលាតសន្ធឹងពីឆ្នេរសមុទ្រចិនរហូតព្រំដែនប្រទេសឥណ្ឌា។
ដូចនេះតាមការបញ្ជាក់បង្ហាញនូវទស្សន:ស្ដីពីដើមកំណើតជាតិខ្មែរ និងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ផ្នែកបុរាណវិទ្យាបានបង្ហាញថា ខ្មែរពិតជាមិនមានដើមកំណើតនៅនៅក្នុងទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជាបច្នុប្បន្ន។ ការរកឃើញនូវស្ថានីយបុរេប្រវត្តិសាស្រ្តជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាភស្ដុតាងដ៏សំខាន់មួយ ដែលបញ្ជក់អំពីប្រភពកំណើតនៃ អរិយធម៌ខ្មែរ និងទីតាំងនៃការរស់នៅរបស់ជនជាតិខ្មែរនៅលើទឹកដីនេះ។
ដូច្នេះហើយអេដមីនសូមលើកភស្ដុតាង មកបញ្ជាក់ជូនអ្នកទាំងអស់គ្នាដូចខាងក្រោម÷
ថ្ងៃនេះផងដែរផេកយើងខ្ញុំសូមធ្វើការបកស្រាយនូវរាល់ចម្ងល់របស់ហ្វេនទាំងអស់គ្នា តាមរយះទស្សន:របស់លោក ប៉ែរណាត ហ្វីលីព គ្រោស្លីយេ និង ម៉ារសែល តាឡាបុត លោកទាំងពីរបានលើកឡើងថា ជនជាតិខ្មែរមានដើមកំណើតមកពីជាតិពិសេសមួយស្ថិតនៅក្នុងអំបូរខ្មែរ-មនហើយបានកើតឡើងនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះតែម្ដង។
តាមការយល់ឃើញរបស់លោកទាំងពីរថា ពូជសាសន៍អម្បូរខ្មែរ-មន កើតពីការផ្សំកាត់រវាងពូជ មេឡាណេស៊ីយាង និង ឥណ្ឌូណេស៊ីយាង ហើយបានរស់នៅលើទឹកដីលាតសន្ធឹងពីឆ្នេរសមុទ្រចិនរហូតព្រំដែនប្រទេសឥណ្ឌា។
ដូចនេះតាមការបញ្ជាក់បង្ហាញនូវទស្សន:ស្ដីពីដើមកំណើតជាតិខ្មែរ និងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ផ្នែកបុរាណវិទ្យាបានបង្ហាញថា ខ្មែរពិតជាមិនមានដើមកំណើតនៅនៅក្នុងទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជាបច្នុប្បន្ន។ ការរកឃើញនូវស្ថានីយបុរេប្រវត្តិសាស្រ្តជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាភស្ដុតាងដ៏សំខាន់មួយ ដែលបញ្ជក់អំពីប្រភពកំណើតនៃ អរិយធម៌ខ្មែរ និងទីតាំងនៃការរស់នៅរបស់ជនជាតិខ្មែរនៅលើទឹកដីនេះ។
ដូច្នេះហើយអេដមីនសូមលើកភស្ដុតាង មកបញ្ជាក់ជូនអ្នកទាំងអស់គ្នាដូចខាងក្រោម÷
១ .សាសនា
វិស័យជំនឿ
មនុស្សជំនាន់ដើមមានជំនឿថាមនុស្សដែលស្លាប់ទៅមិនសូន្យឡើយពោលគឺមានព្រលឹងចាប់ជាតិថ្មីទៀត។ ពួកខ្មែរលើដែររស់នៅលើខ្ពង់រាបសព្វថ្ងៃ ក៏មានជំនឿបែបនេះដែរ។ ពួកគេចែកព្រលឹងជាបី គឺ ព្រលឹងធំចេញពីខ្លួនមនុស្ស៦ខែមុនស្លាប់ ព្រលឹងតូចចេញទៅបាត់នៅពេលស្លាប់ និង ព្រលឹងខ្លះទៀតស្លាប់បាន៦ខែទើបព្រមចេញ។ កាលណាមានមនុស្សស្លាប់ គេយកសាកសពទៅកប់ហើយគេយកគ្រឿងប្រដាប់អ្នកដែលស្លាប់នោះទៅកប់ជាមួយផងដែរ ដើម្បីទុកប្រើប្រាស់នៅជាតិអនាគត់។
ផលវិបាកសំខាន់ដែលហូរចេញពីជំនឿ ដែលថាមនុស្សស្លាប់ទៅមិនសូន្យ គឺជំនឿលើខ្មោចអារក្សអ្នកតានេះឯង ។អ្នកតាជាប្រលឹងនៃជនដែលស្លាប់ទៅហើយតែនៅតាមថែរក្សាមើលសុខទុកកូនចៅជំនាន់ក្រោយតទៀត(បើជាស្រីគេហៅថាអ្នកដូន)។ ខ្មែរយើងសព្វថ្ងៃក៏នៅតែមានជំនឿលើអ្នកតាច្រើនតែនៅតាមតំបន់ជនបទជាពិសេសក្នុងចំណោមអ្នកស្រែចំការ÷ ខ្ទមអ្នកតា គេឃើញមានពាសពេញភូមិស្រុក ហើយពិធីសែនឡើងអ្នកតាក៏ប្រារពធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ដូច្នេះយើងឃើញថាពួកអ្នកស្រុកអាយមានទម្លាប់គោរពបូជាដូនតានេះស្រាប់ទៅហើយមុនឥណ្ឌាចូលមកដល់។
មួយវិញទៀតខ្មែរជំនាន់ដើមមានជំនឿម្យ៉ាងទៀតថា កន្លែងសំរាប់គោរពបូជា គឺស្ថិតនៅលើកំពស់មានកំពូលភ្នំជាដើម។ គឺជំនឿបែបនេះហើយដែលបង្កើតឲ្យមានទស្សន:ក្នុងការកសាងប្រាសាទភ្នំ
ជំនឿមួយទៀតនោះគឺការគោរពទេវតាដី ព្រោះដីគឺជាមូលដ្ឋានផ្តល់ស្រូវអង្ករជាអាហារសំខាន់ៗ ជំនឿនេះគេឃើញមានរលឹកឡើងវិញក្នុហឲងពិធច្រត់
វិស័យជំនឿ
មនុស្សជំនាន់ដើមមានជំនឿថាមនុស្សដែលស្លាប់ទៅមិនសូន្យឡើយពោលគឺមានព្រលឹងចាប់ជាតិថ្មីទៀត។ ពួកខ្មែរលើដែររស់នៅលើខ្ពង់រាបសព្វថ្ងៃ ក៏មានជំនឿបែបនេះដែរ។ ពួកគេចែកព្រលឹងជាបី គឺ ព្រលឹងធំចេញពីខ្លួនមនុស្ស៦ខែមុនស្លាប់ ព្រលឹងតូចចេញទៅបាត់នៅពេលស្លាប់ និង ព្រលឹងខ្លះទៀតស្លាប់បាន៦ខែទើបព្រមចេញ។ កាលណាមានមនុស្សស្លាប់ គេយកសាកសពទៅកប់ហើយគេយកគ្រឿងប្រដាប់អ្នកដែលស្លាប់នោះទៅកប់ជាមួយផងដែរ ដើម្បីទុកប្រើប្រាស់នៅជាតិអនាគត់។
ផលវិបាកសំខាន់ដែលហូរចេញពីជំនឿ ដែលថាមនុស្សស្លាប់ទៅមិនសូន្យ គឺជំនឿលើខ្មោចអារក្សអ្នកតានេះឯង ។អ្នកតាជាប្រលឹងនៃជនដែលស្លាប់ទៅហើយតែនៅតាមថែរក្សាមើលសុខទុកកូនចៅជំនាន់ក្រោយតទៀត(បើជាស្រីគេហៅថាអ្នកដូន)។ ខ្មែរយើងសព្វថ្ងៃក៏នៅតែមានជំនឿលើអ្នកតាច្រើនតែនៅតាមតំបន់ជនបទជាពិសេសក្នុងចំណោមអ្នកស្រែចំការ÷ ខ្ទមអ្នកតា គេឃើញមានពាសពេញភូមិស្រុក ហើយពិធីសែនឡើងអ្នកតាក៏ប្រារពធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ដូច្នេះយើងឃើញថាពួកអ្នកស្រុកអាយមានទម្លាប់គោរពបូជាដូនតានេះស្រាប់ទៅហើយមុនឥណ្ឌាចូលមកដល់។
មួយវិញទៀតខ្មែរជំនាន់ដើមមានជំនឿម្យ៉ាងទៀតថា កន្លែងសំរាប់គោរពបូជា គឺស្ថិតនៅលើកំពស់មានកំពូលភ្នំជាដើម។ គឺជំនឿបែបនេះហើយដែលបង្កើតឲ្យមានទស្សន:ក្នុងការកសាងប្រាសាទភ្នំ
ជំនឿមួយទៀតនោះគឺការគោរពទេវតាដី ព្រោះដីគឺជាមូលដ្ឋានផ្តល់ស្រូវអង្ករជាអាហារសំខាន់ៗ ជំនឿនេះគេឃើញមានរលឹកឡើងវិញក្នុហឲងពិធច្រត់
ព្រះនង្គ័ល” ដែលជាពិធីបើករដូវធ្វើស្រែចំការ។
២.ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី
ក្នុងវិស័យសង្គមកិច្ចមានការទុកស្រីជាធំក្នុងគ្រួសារនិងសង្គម និងការរាប់ញាតិតាមខ្សែស្រឡាយខាងម្ដាយ។
ចំពោះខ្មែរយើង គោលសំខាន់ខាងលើនេះ តែងបន្សល់នូវដានជាក់លាក់តាំងពីដើមរៀងមក រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ យ៉ាងណាមិញ រឿងព្រេងដែលទាក់ទងនឹងការបង្កើតបឋមវស្ស ហើយដែលជាអ្នកប្រវត្តិសាស្រ្តមិនបានកត់ត្រាទុក (ហ៊ុនទៀន លីវយី) បានបង្ហាញថាអ្នកដឹកនាំសង្គមខ្មែរជំនាន់នោះមានភេទស្រី។យ៉ាងណាមិញ របស់ដែលមានភាព ឬមាននាទីជាធំចម្បងលើគេឯទៀត ខ្មែរយើងតែងហៅថា មេ ដូចជា មេដៃ មេជើង មេភូមិ មេឃុំ មេស្រុក មេគយ មេការ។ល។
ចំពោះការស្ដីដណ្ដឹងគូរស្រករ ត្រូវឲ្យខាងប្រុសចូលទៅនិយាយសូមសេចក្ដីយល់ព្រមពីខាងស្រីសិន លុះដល់ពេលរៀបការក៏ខ្មែរយើងធញឲ្វើនៅខាងស្រីដែរ។ ហើយភស្ដុតាងដែលជាក់ស្ដែងនោះគឺពាក្យស្លោកមួយចែងថា“ស៊ូស្លាប់បាកុំឥឲ្យស្លាប់មេ ស៊ូលេចទូកកណ្ដាលទន្លេកុំឲ្យភ្លើងឆេះផ្ទះ”។
ដោយអាងទៅលើគោលធំមួយនៃអរិយធម៌ខ្មែរគឺការទុកស្រ្តីជាធំក្នុងគ្រួសារនិងសង្គមនេះហើយទើបយល់ថាខ្មែរ ទំនងក្លាយមកពីពាក្យ ក+ មេ ដូចការវិវត្តន៍ខាងក្រោម÷
ក+មេ> កមេ> ក្មេ>ក្មេរ>ខ្មេរ>ខ្មែរ
មេ សំគាល់លើស្ត្រីជាម្ដាយនៅក្នុងគ្រូសារ ឬ ស្ត្រីអ្នកដឹកនាំក្នុងសង្គម។
បញ្ជក់:នេះជាការបង្ហាញត្រឹមតែ២ចំនុចប៉ុណ្ណោះ
ចំពោះខ្មែរយើង គោលសំខាន់ខាងលើនេះ តែងបន្សល់នូវដានជាក់លាក់តាំងពីដើមរៀងមក រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ យ៉ាងណាមិញ រឿងព្រេងដែលទាក់ទងនឹងការបង្កើតបឋមវស្ស ហើយដែលជាអ្នកប្រវត្តិសាស្រ្តមិនបានកត់ត្រាទុក (ហ៊ុនទៀន លីវយី) បានបង្ហាញថាអ្នកដឹកនាំសង្គមខ្មែរជំនាន់នោះមានភេទស្រី។យ៉ាងណាមិញ របស់ដែលមានភាព ឬមាននាទីជាធំចម្បងលើគេឯទៀត ខ្មែរយើងតែងហៅថា មេ ដូចជា មេដៃ មេជើង មេភូមិ មេឃុំ មេស្រុក មេគយ មេការ។ល។
ចំពោះការស្ដីដណ្ដឹងគូរស្រករ ត្រូវឲ្យខាងប្រុសចូលទៅនិយាយសូមសេចក្ដីយល់ព្រមពីខាងស្រីសិន លុះដល់ពេលរៀបការក៏ខ្មែរយើងធញឲ្វើនៅខាងស្រីដែរ។ ហើយភស្ដុតាងដែលជាក់ស្ដែងនោះគឺពាក្យស្លោកមួយចែងថា“ស៊ូស្លាប់បាកុំឥឲ្យស្លាប់មេ ស៊ូលេចទូកកណ្ដាលទន្លេកុំឲ្យភ្លើងឆេះផ្ទះ”។
ដោយអាងទៅលើគោលធំមួយនៃអរិយធម៌ខ្មែរគឺការទុកស្រ្តីជាធំក្នុងគ្រួសារនិងសង្គមនេះហើយទើបយល់ថាខ្មែរ ទំនងក្លាយមកពីពាក្យ ក+ មេ ដូចការវិវត្តន៍ខាងក្រោម÷
ក+មេ> កមេ> ក្មេ>ក្មេរ>ខ្មេរ>ខ្មែរ
មេ សំគាល់លើស្ត្រីជាម្ដាយនៅក្នុងគ្រូសារ ឬ ស្ត្រីអ្នកដឹកនាំក្នុងសង្គម។
បញ្ជក់:នេះជាការបង្ហាញត្រឹមតែ២ចំនុចប៉ុណ្ណោះ
No comments:
Post a Comment